Innerlijk kind

Kleine kinderen houden er van nature van om hun gevoelens uit te drukken als ze daar de kans toe krijgen. Ze zijn expressief, zijn dan weer verdrietig, boos en kort daarna vrolijk en huppelen ze verder. Vol nieuwsgierigheid en enthousiasme en soms met oneindig veel energie. Het houdt van op ontdekkingstocht te gaan. Het kind weet wie het kan vertrouwen en wie niet. Ze zijn kwetsbaar en afhankelijk van de omgeving waarin ze opgroeien. Een kind zoekt onvoorwaardelijk de liefde van zijn ouders en blijft deze trouw.

Tijdens het opgroeien zal het kind ook te maken krijgen met beperkingen. Het moet zich aanpassen aan gewoontes, regels, verboden van ouders, school, volwassenen. Het kind gebruikt hiervoor al zijn creativiteit. Daarbij gaat een deel van het natuurlijke kind vaak "ondergronds". Dit noem ik het innerlijke kind.
En dit kind zal in ons als volwassene doorleven als een verwond kind. Dit kind is een deel van ons dat telkens en veelal onverwacht onze aandacht probeert te krijgen.

Als het nodig is tijdens je `reis`, proberen we of dit verborgen en verwonde kind weer tevoorschijn wil komen, zodat wij kunnen luisteren naar zijn verhaal. En dat dit innerlijke kind weer zijn verborgen gevoelens mag uiten.

Luister naar mij........